Zapowiedzi

Pierwszy dzień astronomicznej wiosny w Ostoi wita zmianę pór roku jedynie tulipanami. Wychylają się one z grubych warstw ściółki, tworząc zapowiedź tego, co za kilka tygodni zacznie się dziać. To chyba najtrudniejszy czas dla mnie w ciągu całego roku - zewsząd wszyscy donoszą o kiełkujących, kwitnących, wyłaniających się ogrodowych cudach, a tu w lasach szaro, buro i ponuro. Zakradać się zaczyna zwątpienie, że jesienne wysiłki poszły na marne, że kłącza i cebulki nie przetrwały zimy, ale rozsądek podpowiada, że po prostu ... jeszcze nie czas.

Z tego wszystkiego oddałem się niezwykle kojącemu zajęciu, jakim jest ciężka praca. Postanowiłem przeciąć Zajęczą Górkę rowem konturowym, tak zwanym swale, którego zadaniem jest stworzyć warunki do wzrostu drzew, poprzez wyłapanie, spowolnienie, rozprowadzenie i umożliwienie wsiąkania wody deszczowej. Początki wydają się być obiecujące, przy lekkiej mżawce widać, że dno rowu ładnie chłonie wilgoć, a na wale poniżej rowu wysiane nasiona zaczęły pięknie pęcznieć pod ściółką. Wielkość i kształt rowu surowej weryfikacji podda pierwszy ulewny deszcz, na który czekam z utęsknieniem. Całość wymaga jeszcze wielu dni pracy, bo niby ta moja górka mała, ale inaczej się mierzy wzrokiem, a inaczej łopatą.

Tymczasem w mieście, pod eksperymentalnym oświetleniem ledowym, które poza światłem białym daje również sporo czerwieni i purpury, mamy kolejną zapowiedź tego, że sezon 2017 zapowiada się ciekawie. Jak uważni czytelnicy pamiętają, zbierałem nasiona własnych pomidorów w poprzednim sezonie, a kilka tygodni temu eksperymentalnie wysiałem trzy z nich aby zobaczyć, czy kiełkują. No i wszystkie trzy wykiełkowały, a jakże. I nie dość, że pięknie wykiełkowały, to już zaczęły zawiązywać pierwsze pąki kwiatowe! Rośliny te miały tylko potwierdzić, że nasiona kiełkują, ale skoro już za moment zakwitną, postaram się je jakoś utrzymać przy życiu do drugiej połowy maja, kiedy to będzie je można wyekspediować na zewnątrz. Będzie to o tyle trudne, że wszędzie jak okiem sięgnąć, zaczynają się piętrzyć kuwety i doniczki z rozsadami, maluczko, a zabraknie parapetów i podłóg na to całe towarzystwo. Czego i Państwu, drodzy czytelnicy, życzę.